چگونه از اشتباهات رایج ویپینگ اجتناب کنیم

برای بسیاری از ویپرها یا علاقه‌مندان به ویپ و پاد، اینکه چگونه می‌توانند از اشتباهات رایج در ویپینگ اجتناب بکنند، موضوعی بسیار مهم است. اشتباهات رایج و باورهای نادرست که به طور خاص گریبان‌گیر تازه‌ واردها می‌شود. اگرچه مدت زمان زیادی‌ست که دستگاه‌های ویپینگ بخشی از دنیای ما شده‌اند و بسیاری از افراد (چه آنهایی که با هدف ترک سیگار و قلیان ویپ می‌کنند، چه افرادی که با هدف تفریح و سرگرمی) این دستگاه‌ها را امتحان کرده‌اند، اما باز هم مشاهده می‌شود که بعضی از ویپرهای تازه‌کار و حرفه‌ای، مرتکب برخی از این اشتباهات رایج می‌شوند. اشتباهاتی که گاه سلامتی آنها را تهدید می‌کند و یا موجب ضرر مالی می‌شود.

در این مقاله قصد داریم درباره این اشتباهات رایج ویپینگ صحبت کنیم تا اگر شما هم به تازگی تصمیم گرفته‌اید که وارد این دنیای جذاب شوید، از انجام این اشتباهات بپرهیزید. به هر حال هرکاری اصول و قوانین خاص خودش را دارد. پس بهتر است پیش از وقوع حادثه، با دانستن دانش ویپینگ، به درستی در این راه قدم بگذارید.

اشتباه در انتخاب دستگاه ویپینگ

نخستین اشتباه رایج در ویپینگ، اشتباه در انتخاب دستگاه است. در واقع این موضوع اولین و مهم‌ترین مرحله تجربه ویپینگ شما به حساب می‌آید. پس مراقب باشید که خشت اول را درست بگذارید.
برای جلوگیری از انجام این اشتباه، بهترین کار این است که دستگاه موردنظرتان را از یک فروشگاه معتبر تهیه کنید. اگر هم عاشق خرید آنلاین هستید و یا فروشگاه معتبری در نزدیکی شما نیست، حتما سراغ سایت‌های معتبر بروید؛ اما دقت داشته باشید که حتما قبل از خرید، از تیم پشتیبانی برای تهیه دستگاه متناسب با نیازتان مشاوره بگیرید.

توصیه ما این است که برای شروع کار به سراغ دستگاه‌های خیلی ارزان یا خیلی گران قیمت نروید. چرا که احتمالا به مشکل بر می‌خورید. همیشه بخاطر داشته باشید که بهترین کار این است که دستگاهی را انتخاب کنید که مطابق با نیازتان باشد. برای جلوگیری از اشتباهات رایج ویپینگ بهتر است کمی درباره انواع دستگاه‌های ویپینگ صحبت کنیم: یعنی ویپ، پاد سیستم و ویپ پاد (پاد ماد)

1. ویپ:

   دستگاه‌های ویپ در مقایسه با انواع پاد سیستم‌ها و پاد مادها  ابعاد نسبتا بزرگ‌تر و قدرت خروجی بیشتری دارند. ویپ‌ها دارای صفحه نمایش بوده و از باتری خارجی پشتیبانی می‌کنند. نسبت به سایر دستگاه‌ها پیچیده ترند و استفاده از آن‌ها به تجربه بیشتری نیاز دارد.
   به طور کلی دستگاه‌های ویپ‌ مناسب کسانی‌ست که قصد ترک قلیان را دارند و دنبال حجم بخار زیاد و میزان نیکوتین کم هستند. پس اگر شما عادت روزانه به قلیان کشیدن دارید، بهترین راه برای جلوگیری از اولین اشتباه رایج در ویپینگ، این است که حتما برای شروع، یک دستگاه ویپ مناسب با نیازتان تهیه کنید.

2. پاد سیستم

   پاد سیستم‌ها به نسبت ویپ‌ها کوچک‌تر و جمع‌و‌جور‌تر هستند و قدرت خروجی پایین‌تری دارند. به پاد سیستم‌ها به طور خلاصه، پاد هم گفته می‌شود. این دستگاه‌ها اکثرا به جای صفحه نمایش، دارای چراغ LED بوده و باتری داخلی دارند. از آن‌‌جا که پاد سیستم‌ها پیچیدگی خاصی ندارند، استفاده از آن‌ها بسیار آسان است. اگر به دنبال ترک سیگار هستید باید سراغ این دستگاه بروید. چرا که پاد‌ها از نظر حجم بخار و میزان نیکوتین، بسیار شبیه به سیگار هستند. اما لازم به ذکر است که در مقایسه با کشیدن سیگار، حدود 95% ضرر کم‌تری دارند.

3. ویپ پاد
   

   ویپ پاد یا همان پاد مادها همان‌طور که از اسمشان مشخص است، جز دستگاه‌های دوکاره هستند. یعنی هم قابلیت استفاده به عنوان پاد و هم قابلیت استفاده به عنوان ویپ را دارند. می‌توان گفت که پاد مادها ازدستگاه‌های ویپ‌ها ضعیف‌ترند ولی نسبت به پاد سیستم‌ها قدرت بیشتری دارند. مزیت استفاده از این دستگاه‌ها در این است که بسته به عادت قبلی شما، یعنی چه قبلا سیگاری بوده‌اید یا اهل قلیان، به شما این امکان را می‌دهد که به عنوان جایگزین این عادت، از آن استفاده کنید.

اشتباه در انتخاب نوع ای-لیکویید

اشتباه رایج دیگری که افراد در شروع ویپینگ مرتکب می‌شوند، انتخاب لیکویید نامتناسب با نیازشان است. انتخاب نوع لیکویید (جویس یا سالت نیکوتین) غیر از موضوع اصل یا تقلبی بودن آن، باید بر اساس میزان عادت و نیاز شما باشد. اما به عنوان اولین توصیه،  همیشه جویس یا سالت اورجینال خریداری کنید. چون با این کار هم به شما و دستگاه‌تان آسیب نمی‌رسد، هم ویپینگ‌ باکیفیتی را تجربه می‌کنید. استفاده از ایجوس‌های تقلبی، طعم سوختگی را در دهانتان پخش می‌کند و باعث سردرد، گلودرد و سرفه نیز می‌گردد. علاوه بر این، باعث سوختن کویل‌ دستگاه‌تان نیز می‌شود.

لیکوییدها از نیکوتین، وی‌جی (گلیسرین طبیعی)، پی‌جی(پروپیلن گلیکول) و طعم دهنده‌ها تشکیل می‌شوند. البته بسته به نوع آن، درصد مواد تشکیل دهنده تغییر می‌کند. پس در درجه اول باید حواستان باشد که چه دستگاهی دارید. زیرا هر دستگاه، لیکویید مخصوص به خود را می‌خواهد.

به طور کلی دو نوع لیکویید مختلف داریم:

• سالت نیکوتین
• ایجوس

تفاوت اصلی بین ایجوس و سالت‌، میزان نیکوتین آن‌ها است. به طور معمول میزان نیکوتین ایجوس‌ها بین 0 تا 18 میلی‌گرم (0 میلی‌گرم، 3 میلی‌گرم، 6 میلی‌گرم، 12 میلی‌گرم و 18 میلی‌گرم) می‌باشد. همچنین ایجوس‌ها درصد وی‌جی بالاتری دارند.
در مقابل میزان نیکوتین موجود در سالت‌ نیکوتین‌ها، بین 20 تا 50 میلی‌گرم بوده و معمولا نسبت وی‌جی به پی‌جی آن‌ها یکسان است.

اگر به دنبال ترک سیگار هستید و می‌خواهید جایگزین مناسبی برای سیگار پیدا کنید تا نیکوتین مورد نظر بدن شما را تامین کند، در ابتدا توصیه می‌کنیم که از سالت نیکوتین استفاده نمایید و در طول زمان میزان نیکوتین آن را کاهش دهید. علاوه بر این جویس‌ها به دلیل داشتن میزان VG بالاتر و استفاده در دستگاه‌های ویپ دارای توان خروجی بالا، در هنگام ویپینگ حجم بخار بسیار زیادی را در اختیار شما قرار می‌دهند.
در عوض میزان گلیسیرین گیاهی استفاده شده در سالت‌های نیکوتین بسیار کمتر می‌باشد و دستگاه‌های پاد سیستم نیز از میزان وات بسیار کمتری برخوردار می‌باشند. از همین رو سالت‌های نیکوتین حجم بخار آنچنانی را در هنگام ویپینگ به وجود نمی‌آورند. اگر به ایجاد کلودهای بخار حجیم علاقه‌مند هستید، بهتر است که از ویپ و ایجویس برای ویپینگ خود استفاده نمایید.

انتخاب نادرست میزان نیکوتین

در انتخاب لیکویید باید همیشه این موضوع را در نظر داشته باشید که جویس یا سالت نیکوتین مورد نظرتان را مطابق با میزان روزانه مصرف سیگار یا قلیانتان تهیه کنید. البته بهتر است برای انتخاب دقیق‌تر حتما قبل از اقدام به خرید، از یک کارشناس مشاوره بگیرید. چون اگر لیکوییدی تهیه کنید که میزان نیکوتین آن خیلی کم باشد، مجبور خواهید شد برای تامین نیکوتین مورد نیاز بدنتان، بیشتر ویپینگ کنید، که اینکار در دراز مدت هزینه بیشتری به شما تحمیل می‌کند. و اگر لیکوییدی انتخاب کنید که میزان نیکوتین آن خیلی بالا باشد، ممکن است دچار سردرد و سرگیجه شوید و حس ناخوشایند نیکوتین زدگی را تجربه کنید.

بهترین راه برای دستیابی به میزان ایده آل نیکوتین مورد نیازتان این است که ابتدا ببینید چقدر سیگار یا قلیان می‌کشید. و اگر اصلاً سیگار یا قلیان نمی‌کشید یا می‌خواهید نیکوتین را به طور کامل حذف کنید، باید سراغ جویس‌های نیکوتین صفر بروید.

استراحت ندادن به کویل و کارتریج

اشتباه رایج دیگر در ویپینگ این است که وقتی دستگاه ویپ را برای اولین بار می‌خرید و مخزن آن را از جویس پر می‌کنید، بدون استراحت دادن به آن، شروع به کام گرفتن کنید. ویپرهای حرفه‌ای‌تر برای اینکه بتوانند به طعم و تجربه خوبی هنگام ویپینگ برسند، پس از پر کردن مخزن دستگاه خود، یک وقفه یا استراحت 20 دقیقه‌ای قبل از گرفتن اولین کام انجام می‌دهند. این استراحت کوتاه مدت برای این است که پنبه یا کوتون کویل به خوبی به جویس آغشته شود. در صورتی که با کویل خشک اقدام به ویپینگ کنید، احتمال سوختن کویل دستگاه بسیار زیاد می‌شود. برای همین این مرحله علاوه بر ایجاد طعم و مزه بهتر در ویپینگ، از سوختن کویل نیز جلوگیری می‌کند. همچنین باعث جلوگیری از ضربه خشک به گلو و احساس طعم سوختگی می‌شود. بنابراین هرگز پس از پر کردن مخزن از دستگاه فورا استفاده نکنید و کمی به آن فرصت دهید.

کام گرفتن نادرست از دستگاه

اگر دستگاه شما مکانیزم کام دهی اتوماتیک دارد، بدون نیاز به انجام کار خاصی می‌توانید از دستگاه کام بگیرید. اگر هم دستگاه شما دکمه کام دهی (دکمه فایر) دارد، باید همزمان با کام گرفتن این دکمه را نگه دارید و از دستگاه کام بگیرید. هیچ وقت بدون کام گرفتن دکمه را نگه ندارید زیرا این کار باعث سوختن کویل شما می‌شود. هم چنین کام‌های محکم و شدید نگیرید چراکه در صورت رعایت نکردن این نکته، نه تنها ممکن است قطرات جویس یا سالت نیکوتین به داخل دهان شما بپرد بلکه میانگین طول عمر کویل دستگاهتان هم کمتر شود. درضمن بین هر دو کام حداقل 5 ثانیه فاصله بگذارید تا کویل فرصت خنک شدن داشته باشد.

ویپ شبیه سیگار نیست!

به عنوان یک نکته اساسی و مهم در دنیای ویپینگ، باید بدانید که ویپ و سیگار شباهتی به هم ندارند. همچنین اگر از لیکوییدهایی با نیکوتین بالا (مثل سالت نیکوتین) استفاده می‌کنید بهتر است که بین هر بار ویپ کردن یک وقفه زمانی در نظر بگیرید. استفاده بیش از حد از ویپ می‌تواند باعث سرگیجه یا حالت تهوع شود. اگر برای اولین بار است که می‌خواهید از دستگاهتان استفاده کنید، حتما در ابتدا، با کام‌های سبک شروع کنید. برای استفاده از ویپ اصلا عجله‌ای نداشته باشید چون برخلاف سیگار نیازی به پوک‌های طولانی و عمیق نیست. هرچه ملایم‌تر از ویپ خود استفاده کنید، بخار لذت بخش‌تری را تجربه خواهید کرد.

حرف آخر